پانته آعشق مامان وبابا

الهی مامان قربونش بره             ...

یادمه روز دهم با همه دردی که داشتم بردمت حموم وکارهاتو به تنهایی خودم انجام دادم البته مامان بزرگ مهربونت تا ١٠ روز پیش ما بود نی نی نازم یه روز که خواب بودی گذاشتمت روی مبل رفتم ظرف بشورم که با صدای جیغت از جا پریدم تو افتاده بودی رو زمین از ترس بدنم خیس عرق شده بود تو روگرفته بودم بغلمو دور اتاق میگشتم منم با تو گریه میکردم نمیدونستم چی کار کنم تا تو کم کم آروم شدی ومن مطمئن شدم سالمی تو هم خیلی ترسیده بودی یادمه هیچوقت گریه نمیکردی بچه خیلی آرومی بودی حتی وقتی شیر میخواستی آروم ناله میکردی ودر ضمن خیلی هم شیطون وبازیگوش بودی وقتی اسباب بازی بهت میدادم با دستت با یکیشون بازی میکردی با پاهاتم با یکی دیگشون خلاصه اینکه ...

دیگه شکمم مثل توپ گرد شده بود توهم مثل پسربچه های شیطون مدام لگد میزدی هنوز نمیدونستیم دختری یا پسر انگار تودلم کارته بازی میکردی بالاخره تاریخ تولدت معلوم شد وقرار شد ساعت ٦ صبح برا عمل بیمارستان باشیم تا صبح خوابم نمیبرد با خودم میگفتم وای خدا من فردا مامان میشم یعنی چه شکلیه دستای نازشو تو دستم میگیرم وای خدای من باورم نمیشد صبح که شد رفتیم بیمارستان وقتی به دنیا آمدی پرسیدم بچه چیه گفتند دختر خوشحال شدم وقتی دیدمت اولین کلمه ای که گفتم این بود وای خدای من چقدر سفید مثل برف سفید بودی کچل بی مژه ابرو با چشمهای پف کرده مثل ژاپنی ها وخیلی هم شکموووووووووووووووو حس عجیبی داشتم هنوز باورم نمیشد مامان شدم ...

چلام چلام دختر گلم یادمه یه روز گرم تابستون نوبت زایمان مامانت بود که تو رو به دنیا  تقدیم کنه و وقتی مامان تو اتاق زایمان بود به غیر از اینکه به فکر سلامتیتون بودم به این فکر می کردم که چه جوری هستی بعد هی بچه ها بقیه خانواده ها پی در پی دنیا می اومدن هی باباهاشون خوشحال می رفتن می دیدنشون تا اینکه حدود ساعت یازده و نیم تو رو بردن تو اتاق کودکان من هم سریع رفتم پشت در تا ببینمت بعد از ده دقیقه اجازه دادن ببینمت تا اینکه اومدم بالا سرت و تا چشمام به تخت افتاد اونجا  یک گلوله برف سفید با چشمهای ژاپنی که از گشنگی هی گریه می کرد رو دیدم ...

  سلام به دختر گلم این وبلاگو برات درست میکنم تا بدونی مامان چقدر دوست داره وعاشقته روزی که فهمیدم باردارم ازخوشحالی باورم نمیشد   تا جواب آزمایش روبگیرم انگار صد سال گذشت وقتی جوابو گرفتم از خوشحالی نمیدونستم چی کار کنم شبش با بابا جشن گرفتیم رفتیم جگرکی جگر خوردیم آخه مامان شکموت عاشق جگر چند وقت بعد ویارم شروع شد مرغ میدیدم حالم بد میشد ودرنتیجه تا آخر بارداریم مرغ نخوردم همش حالم بد بود وحالت تهوع داشتم نمیتونستم هیچی بخورم چند ماهی رفتیم خونه مادر بزرگت مامان بابایی تا حالم بهتر شد بعد برگشتیم خونه حسابی تنبل شده بود...

تقدیم به پانته آ و مامان گلش     یادش به خیر مامان همیشه می گفت این بچه کاراته بازه و من همیشه می خندیدم و گاهی دستم رو می گذاشتم رو شکم مامان (خونه اول پانی) که گاهی کلی تکون می خوردی   یک روز از روزهای فروردین ٨٨ بود که توی تخت خواب بودم که مامان هم طبق معمول یه وری خوابیده بود و من کمرم به شکم مامان چسبیده بود که ناگهان با تکونهای غیر معمول بیدار شدم که وقتی بیدار شدم یه ضربه دیگه به کمرم برخورد کرد و با تعجب برگشتم و دیدم مامان شیدا هم بیداره و پرسید تو هم بیدار شدی؟ من گفتم (با تعجب) این لگد میزنه ! واقعا اینه!   مامان گفت آره خیلی شیطون شده ...

نی نی درحال دعا                                 نی نی ناز من         نی نی  کاراته باز          جیگر مامان سه روز بود         عسل مامان یه هفته بود دنیا اومده بود         خوش خنده مامان         نی نی  زمستونی         ...